Перайсці да зместу

(175) Андрамаха

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(175) АндрамахаM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Дж. К. Уотсан
Месца выяўлення Эн-Арбар
Дата выяўлення 1 кастрычніка 1877
Эпанім Андрамаха
Альтэрнатыўныя абазначэнні 1946 MB; 1946 OD;
A893 KA; A895 XB
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,23410
Вялікая паўвось (a) 476,703 млн км
(3,18656 а.а.)
Перыгелій (q) 365,107 млн км
(2,44059 а.а.)
Афелій (Q) 588,299 млн км
(3,93253 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 2 077,694 сут (5,688 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 16,454 км/с
Схіленне (i) 3,220°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 21,358°
Аргумент перыгелія (ω) 320,981°
Сярэдняя анамалія (M) 13,393°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 101,17 км
Маса 1,08×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0282 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0534 км/с
Перыяд вярчэння 8,324 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 8,31m
Альбеда 0,0819
Сярэдняя тэмпература паверхні 157 К (−116 °C)

(175) Андрамаха (стар.-грэч.: Ἀνδρομάχη) — даволі вялікі і вельмі цёмны астэроід галоўнага пояса, які прыналежыць да спектральнага класа C. Ён быў адкрыты 1 кастрычніка 1877 года амерыканскім астраномам Джэймсам Крэйгам Уотсанам[1] Эн-Арбар, ЗША і названы ў гонар жонкі Гектара — правадыра траянскага войска ў вайне з грэкамі[2].

Зноскі

  1. Андромаха, планета // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
  2. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 31. — ISBN 3-540-00238-3.